Meisje met de Parel

Ik werd vannacht wakker met het ‘Meisje met de parel’ van Vermeer. Ik moest denken aan de schoonheid van het schilderij, de lichtschakering en de onbevangen blik van het meisje. Ik vroeg mij af waarom ik met dit beeld wakker werd. Misschien omdat ik deze week een artikel had gelezen over de uitleen van de schilderijen van het Mauritshuis, waaronder het ‘Meisje met de parel’, aan Japan voor de tentoonstelling ‘Masterpieces from the Royal Picture Gallery Mauritshuis’ in het Tokyo Metropolitan Art Museum. Misschien omdat de nadruk in het artikel lag op de hoeveelheid geld het museum zou krijgen voor de uitleen in plaats op de unieke tentoonstelling die werd gerealiseerd en de liefde van Aziatische landen voor de Hollandse meesters.

Koesteren van pure parels

Haar blik liet en laat mij niet los. Met name de puurheid blijft hangen. Ik interview op dit moment ondernemers in de creatieve sector voor mijn boek Creatives Can en ook dan krijg ik dit gevoel. De interviews geven mij energie, adrenaline, en ik kom tot een herleving van de conclusie dat kunst de wereld mooier maakt en rust brengt. De puurheid van het schilderij is een streling voor het oog, en een reflectie op de maatschappij, van de tijd waarin we kijken. Het lijkt alsof de tijd even stil staat maar ook weer niet. Ik vind het intrigerend. Ook overspoelde mij een gevoel van jammer dat ze gaat. Vreemd aangezien ik iedereen een moment gun met het prachtige schilderij, maar misschien reflecteert het wel een beetje de teneur die op dit moment heerst. Geen aandacht voor het koesteren van pure parels, maar een hap snap beleid en gedrag.

Talentontwikkeling in kunstbeleid

Uit mijn interviews komt naar voren dat talentontwikkeling heel belangrijk is voor de sector en je keuzes moet durven maken voor talent en excellentie. En dat je bereid moet zijn daarin te investeren, dus geen beleid aangepast op de periode of de kleur die regeert, maar een losstaand meerjarig beleid, net als in de topsport, om onze toptalenten in de culturele sector de kans te geven.
En werd doeltreffend gezegd, “wat met liefde en vakmanschap is gemaakt, daar is altijd markt voor”. Je moet echter wel een podium krijgen om het te laten zien.